به گزارش دکل پرس، در ظاهر گزارش عملکرد بوعلی سینا در سال ۱۴۰۳ نوید سودآوری و رشد دارد، اما اگر پرده ریال را کنار بزنیم، تصویر واقعی چیز دیگری‌ست، تصویری دلاری خاکستری و حتی نگران‌کننده!

 واقعیت چیست؟

در سال ۱۴۰۲ بوعلی ۲ میلیون تن محصول تولید کرد و با صادرات ۰.۷ میلیون تنی، ۱۰۸۸ میلیون دلار درآمد دلاری کسب کرد.

در سال ۱۴۰۳، هرچند تولید رشد داشته و به ۲.۱ میلیون تن رسیده، اما صادرات افت کرده و فقط ۶۰۰ هزار تن از مرزها خارج شده.

نتیجه؟ 

افت درآمد دلاری به ۱۰۲۱ میلیون دلار و کاهش سود خالص دلاری از ۲۰۴ میلیون به ۱۷۷ میلیون دلار.*

 اما صورت‌های مالی چیز دیگری می‌گویند!

در کمال تعجب، گزارش سودآوری ریالی شرکت رشد نشان می‌دهد. علت چیست؟ پاسخ ساده است: نرخ ارز.

وقتی نرخ ارز سر به فلک می‌کشد، هر دلار حتی اگر کمتر هم باشد، در ترازنامه ریالی بزرگ‌تر دیده می‌شود. این یعنی سود اسمیِ ساختگی، بدون پشتوانه عملکرد واقعی.

بوعلی با نمایش رشد سود ریالی در واقع توانسته کاهش عملکرد صادراتی و سودآوری دلاری را بپوشاند. این نوع نمایش مالی شبهه‌برانگیز پرسش‌های مهمی را پیش می‌کشد:

- آیا کاهش صادرات نشان از افت قدرت رقابتی دارد؟

- چرا شرکت به‌جای تمرکز بر افزایش ارزآوری، صرفاً به بزرگ‌نمایی ریالی بسنده کرده؟*

- آیا سرمایه‌گذاران نباید به شاخص‌های دلاری نگاه کنند تا بفهمند شرکت در بازار جهانی چه وضعی دارد؟

پتروشیمی بوعلی در حال عبور از مسیر سودآوری به سمت خطر بی‌صداست؛ اما این عبور با چتر ریال پوشانده شده شفاف‌سازی نیاز است. تحلیل‌گران، رسانه‌ها و نهادهای نظارتی باید به جای تمرکز بر عددسازی ریالی، به واقعیت دلاری شرکت‌ها نگاه کنند.