اختصاصی دکل پرس 

پروژه اوره و آمونیاک گلستان در منطقه‌ای بدون میدان گازی مستقل، با فاصله زیاد از بنادر و زیرساخت‌های کلیدی در حال اجراست.

این پروژه روزانه به حدود ۲.۴ میلیون مترمکعب گاز نیاز دارد (۱.۳ میلیون برای خوراک و ۱.۱ میلیون برای سوخت)، که تأمین آن در منطقه‌ای با ظرفیت محدود شبکه گاز می‌تواند در فصول سرد موجب ایجاد فشار مضاعف بر شبکه و افزایش ریسک اختلالات گازی شود.

عدم دسترسی به خطوط اصلی انتقال گاز و دشواری تأمین از مسیرهای وارداتی مانند ترکمنستان (به‌ویژه با توجه به سابقه قطع صادرات و هزینه بالای واردات)، اجرای پایدار طرح را با چالش مواجه می‌کند.

مصرف سالانه حدود ۱۰ میلیون مترمکعب آب در این پروژه، در شرایطی که کشور با بحران کم‌آبی روبه‌روست، نگرانی‌های زیست‌محیطی قابل توجهی به همراه دارد. با گذشت بیش از ۱۵ سال، پیشرفت پروژه تنها حدود ۱۸ درصد بوده و طی این مدت، چندین بار تمدید شده است.

در شرایطی که کشور به پروژه‌های پایین‌دستی با مصرف کمتر انرژی و بهره‌وری بالاتر نیاز دارد، تخصیص ۷۱۴ میلیون یورو (از جمله ۴۸۰ میلیون یورو از منابع صندوق توسعه ملی) به این پروژه، از منظر کارشناسی می‌تواند مصداق تخصیص غیربهینه منابع تلقی شود